Tego dnia XIX Korpus Pancerny zamknął w rejonie Chełma pierścień okrążenia wokół sił polskich, łącząc się z nacierającymi od południa jednostkami niemieckiego XXII Korpusu Pancernego 14 Armii. Dowództwo niemieckie zrealizowało tym samym plan okrążenia sił polskich znajdujących się pomiędzy Wisłą i Bugiem podwójnym frontem okrążenia, jednocześnie jednostki niemieckie znajdujące się pod Lwowem miały uniemożliwić wycofywanie się sił polskich, którym udało by się przebić poza front okrążenia z zadaniem zorganizowania planowanej obrony (tzw. przedmościa rumuńskiego) w oparciu o sojuszniczą Rumunię i dostawy broni za pośrednictwem jej terytorium. Próby przebicia się armii Kraków i Lublin nie powiodły się.
VI dywizjon (personel dywizjonu).
Popołudniu personel ze zlikwidowanego VI dywizjonu opuścił Ponikwę i udał się do Horodenki. Z Horodenki przeniesiono się do miejscowości Kuty, zgodnie z rozkazami Hellera.
Armia Karpaty, 31 eskadra:
Wykonano diw misje rozpoznawcze dla obrońców Lwowa. Samoloty eskadry były już poważnie wyeksploatowane i wymagały wymiany wielu części, ale jeszcze jakoś latały.
Armia Poznań, 34 eskadra:
Rankiem tego dnia dwa Karasie wystartowały do Brzozowa. W rejonie lotniska zebrało się wiele polskich jednostek wojskowych wycofujących się z frontu. Taka koncentracja zwróciła na siebie uwagę niemieckich samolotów. Skończyło się to zniszczeniem jednego Karasia i poważnym uszkodzeniem drugiego. Tak skończyła swój żywot 34 eskadra, której żołnierze przedarli się później do Warszawy i wzięli udział w jej bohaterskiej obronie.
W całej kampanii wrześniowej 34 eskadra wykonała 48 misji bojowych. Straty w sprzęcie wyniosły 100%, zniszczone zostało wszystkie dziesięć maszyn. Eskadra walczyła do końca, tak jak wiele innych polskich eskadr. Jak obrońcy Wizny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz